Łuki Indian Panamint

Coville pisał (American Anthropology, Washington, 1892, vol. v, p. 360.), że Indianie Panamint mieszkający w Dolinie Śmierci w Kalifornii, robią łuki z jałowca pustynnego (Juniperus californica utahensis). Indianin preferuje kawałek drewna pozyskany z pnia lub dużą gałąź drzewa, które zmarło i uschło stojąc. W tych pustynnych górach nigdy nie występuje wilgotna zgnilizna martwego drewna. Łuk rzadko przekracza trzy stopy długości i jest wzmocniony przez przyklejenie do grzbietu pokrycia składającego się z pasków ścięgien saren ściętych na długości. Cięciwa jest zrobiona ze skręconych ścięgien lub ze sznura skręconego włókna konopi.

Panamintowie należą do plemienia Shoshonów, mieszkającego nad Wielkim Basenem Wewnętrznym, a wszystkie plemiona używały łuku laminowanego ścięgnami, które były poprzecznie owinięte wokół ramion.

Na rysunku łuk wykonany z twardego drewna, laminowany ścięgnami umieszczonymi poprzecznie. Na łuku przyklejonych zostało poprzecznie 15 taśm ze ścięgien. Majdan owinięty rzemieniem ze skóry. Cięciwa wykonana z dwóch pasemek ścięgien. Długość łuku 111,8 cm.

Jak robiono łuki indiańskie - w innym miejscu bloga
Jak robiono luki indiańskie